medya, dergiler ve yeni nesil yazarlar

14 Ağustos 2017 Pazartesi
bunu özledim ben 

siz okurken ben bilet alayım 

**** 

ya ben bir şeyler yazacağım kafamda dönüp duruyor da toparlayamıyorum da susturamıyorum da çıt çıt çıt medya, yazar, dergi, köşe yazarı sözcükleri geçiyor aklımdan sıralı sırasız. 

derdim ya da demek istediğim şu; iyi dergi yok okuyacağım. bu kadar; dergileri karıştırıyorum, bakıyorum, hep söylediğim gibi 40 lı yaşlardaki çoğunu tanıdığım yazar tayfası bir bilinçli kaybediş dediğim ruh hali ile yazdıkları egeye özlem, yıldız tilbe çok farklı yeaaa, datçada hayat oh ne rahat (değil) badem bal vs. bir de tabii ki dozunda muhaliflik. fazla değil, gömlek / kravat ya da döpiyes üstündeyken sakin, çıkarınca sen benim ne anarşik ruhlu olduğumu biliyor musun, içelim, gezelim sabah metrobüste ayılırız halleri, çiçeğe böceğe yemeğe en çok basit tahta masaya güzelleme... böyle işte 
bundan başka bir şey yok dergilerde. 

bodrumda evi olan bir arkadaşım ''emekli olunca masan hazır, kahvedeki bodrumlu teyzeleri ve işsiz gazetecileri görünce aklıma sen geliyorsun.'' demişti bana. niye? çünkü tipim öyle gösteriyormuş. hadi oradan! 


yine de bütün bunlara rağmen halen hiç bir iktidarın ( benim aklımın erdiği zamanlardan bu yana) muktedir olamadığı bir mecra medya dünyası; gazetelerdeki durumlardan bahsetmiyorum, dergi ve çevrelerinden bahsediyorum. siz hiç milliyet sanat muadili bir iktidar yazını gördünüz mü 20 senede? ben görmedim ama uzun zamandır milliyet sanat da da okuyacak bir şey bulamıyorum. sağ medyada zaten kendi aralarında künyelerde hep aynı isimlerin farklı bir kaç dergiye yazdıkları yazılar var. ot, kök, kafa, bavul bu tayfa zaten hep birbirinden doğan tayfalar. hepimiz tanıyoruz. 

bütün bunlar aslında ismi lazım değil genç bir yazı yazan insanın bol üç noktalı cezmi ersöz'ün gençlik zamanlarında kaleme aldığı leman yazılarına benzeyen yazılarını acayip öven bir blog yazısı okuyunca geldi aklıma. o bol üç noktalı, alırım başımı giderim temalı, aslında hiç bir yere gidemeyen ve dahi gidemeyecek (8 10 sene sonra bakar yazarım bu buydu ve gidemedi bak burada diye) olan 30 lu yaşlarda olanların memleketteki gelecekte ne olacak  kaygısıyla doğru orantılı gitme isteklerini iştahla kabartan yazıları zıpır bloggerlar bile bıraktı. ama hala para ediyormuş, onu gördüm dün. kitapçı bu kitap çok soruluyor, dedi çünkü. 


unutmuşum; bir de işsiz kalınca dahi gazete haberlerini sıraya koyup araya iki tane de röportaj atıp kitap çıkaranlar da bilumum elele vs. muaidli dergilerde eskilerdne gelen arkadaşlık  ilişkileriyle gayet güzel pr çalışmaları yapıyorlar ki hiçç işsiz gibi değiller; onlar ''kitap'' yazıyor. ne var kitapta; kronolojik sıralama. üstüne bir doz da yorumlama al sana kitap. okundu mu, okundu. instagrama poz verildi mi verildi. 

bir şey daha, son zamanlarda instagramda gezdiğim en keyifli profil gülse birsel'in; bak o da senelerdir kapakta, röportajda, yaptığı işler ile  yazılarla hep gündemde. ne kimse işten atıyor ne bişey niye e çok sarı ok cici bir muhalefet yapıyor da ondan. ayşe arman ile ne kadar benziyorlar birbirlerine bir de profilini gezince göreceksiniz. 


e bu kadar yazdın, sonuç? vallaha sonuç şu benim için; eskileri okuyorum abicim. yenilere yüz vermiyorum ama eşşek gibi her ay dergileri de her sabah gazeteleri de tarıyorum ki böyle huysuz yazılar yazabileyim. huysuzluğu seviyorum çünkü ben.  isim versem daha güzel olur ama bu kadar güzellik yeter. hadi kaçtım ben 





0 comments: